Kiedy na świat przychodzi dziecko, dla rodziców jest to ogromna radość. Później pojawia się wiele pytań i wyzwań, zarówno w kwestiach rozwojowych, zdrowotnych, opiekuńczych oraz wychowawczych. Każdy rodzić na swój sposób mierzy się z tematem rodzicielstwa. Czerpie wiedzę z doświadczenia innych, działa intuicyjnie, korzysta z pomocy specjalistów. Dziecko już od chwili narodzin podlega kontroli medycznej, która ma na celu diagnozę ewentualnych nieprawidłowości rozwojowych lub wykluczenie chorób czy zaburzeń. Musimy mieć na uwadze, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie. Jeśli jednak zauważymy jakieś niepokojące objawy – zarówno w sferze rozwojowej jak i funkcjonalnej powinniśmy jak najszybciej zwrócić się po poradę do specjalistów. Pediatra, psycholog, logopeda, terapeuta czy też inni specjaliści pomogą rodzicom w określeniu problemu, zdiagnozują zaburzenia i ustalą plan działania. Jeżeli będzie taka potrzeba przygotują również opinię, wskazującą na potrzebę objęcia dziecka wsparciem w ramach wczesnego wspomagania rozwoju.
Rodzicu pamiętaj – nie jesteś sam ze swoim problem. Im szybciej dziecko zostanie zdiagnozowane, tym szybciej można będzie wdrożyć wczesne wspomaganie rozwoju i pomóc dziecku wyrównać wszelkie nieprawidłowości rozwojowe.
Wczesne Wspomaganie Rozwoju dziecka ma na celu pobudzanie i usprawnienie rozwoju psychoruchowego a także rozwoju społecznego, oraz w razie konieczności wyrównanie deficytów.
Gdzie zatem rodzić ma udać się, aby uzyskać pomoc i otrzymać stosowną opinię o potrzebie wczesnego wspomagania?
- najpierw należy zgłosić się do poradni psychologiczno-pedagogicznej;
- wypełnić wniosek o wydanie opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju;
- po wyznaczeniu terminu przyjść z dzieckiem na badania diagnostyczne;
- po uzyskaniu opinii zgłosić się do odpowiedniej placówki zajmującej się wczesnym wspomaganiem rozwoju dziecka.
Dziecko może korzystać z wielu form pomocy zarówno w placówkach państwowych jak i prywatnych. Prowadzeniem zajęć w ramach wczesnego wspomagania rozwoju zajmują się między innymi:
- publiczna poradnia psychologiczno-pedagogiczna;
- niepubliczne placówki psychologiczno-pedagogiczne;
- przedszkola terapeutyczne;
- szkoły terapeutyczne;
- różnego rodzaju fundacje i placówki zajmujące się organizacją i prowadzeniem zajęć terapeutycznych.
W ramach zajęć, zespół specjalistów ma za zadanie wspierać rozwój dziecka we wszystkich sferach funkcjonowania, ze szczególnym uwzględnieniem deficytów i dysfunkcji. Obejmuje on swoją pomocą i uwagą, zarówno niepełnosprawne dziecko jak i członków jego rodziny. Warto więc wziąć pod uwagę jak najszybszy kontakt z publiczną poradnia psychologiczno-pedagogiczną, w której to zespół orzekający wyda opinię umożliwiającą wdrożenie wczesnego wspomagania rozwoju dzieci. Z takim dokumentem mamy już otwartą drogę do udzielenia fachowej pomocy.
Zajęciami z wczesnego wspomagania rozwoju mogą zostać objęte dzieci z:
- z niepełnosprawnością ruchową,
- z wadami wzroku,
- z wadami słuchu,
- z niepełnosprawnością intelektualną,
- z zaburzeniami ze spektrum autyzmu,
- z zaburzeniami zachowania.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, dziecku przysługuje od 4 do 8 godzin bezpłatnych zajęć terapeutycznych miesięcznie, w ramach wczesnego wspomagania rozwoju.
Jeśli diagnoza dotyczy np. zaburzeń ze spektrum autyzmu i rodzic chce zintensyfikować działania terapeutyczne, słusznym wydaję się skierowanie dziecka do placówki terapeutycznej, gdzie z dziecko otrzymuje kompleksową, specjalistyczną opiekę, a zajęcia odbywają się indywidualnie oraz w małych grupach.
Aby móc skorzystać z tej formy wsparcia rodzić powinien złożyć wniosek o wydanie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego w poradni psychologiczno-pedagogicznej. Każde dziecko, które trafi do specjalistycznej placówki z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego jest traktowane wyjątkowo i indywidualnie. Na podstawie zaleceń z orzeczenia wdraża się planowe działania mające usprawnić dysfunkcje dziecka. Terapeuci opracowują dla dziecka specjalny Indywidualny Program Terapeutyczny tzw. IPET. Dostosowują przestrzeń do pracy oraz materiały terapeutyczne, tak aby umożliwić dziecku jak najlepszą adaptację i osiąganie zamierzonych celów terapeutycznych.
